Gard Sveen wordt persoonlijk in De hitte van de hel

Ik hou ervan als je met personages kan meeleven in een boek, serie of film. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat ik mezelf erin kan herkennen, maar een portie sympathie komt er meestal wel bij kijken. En wat dat betreft zat ik helemaal goed in het boek De hitte van de hel (Helvete åpent) van de Noorse schrijver Gard Sveen!

• Heb je de gratis kalender met Scandinavische feestdagen al gedownload?
• Hier vind je nog meer gratis Scandinavische dingen en kortingsacties
• Hier vind je heel veel Scandinavische series en hier Scandinavische films
• Hier vind je Scandinavische romans
• Deze boeken over Scandinavische lifestyle en deze Scandinavische kookboeken vind je misschien ook wel leuk

Terug in de tijd

Als een boek begint met de aanduiding van een deel en tijdsperiode, weet je bijna zeker dat er sprongen in de tijd in zitten. Zo ook met De hitte van de hel: aan het begin van het boek treffen we de hoofdpersoon, inspecteur Tommy Bergmann, in 1988, aan het begin van zijn carrière. Samen met een ervaren collega raakt hij betrokken bij een gruwelijke moordzaak.

Later in zijn carrière is hij inmiddels heel wat gewend, maar die ene moordzaak is hem altijd bijgebleven. Dan wordt in Oslo een zwaargewonde prostituee aangetroffen die is toegetakeld op een manier die de oude moordzaak weer naar boven haalt – bij Tommy, maar ook bij anderen.

Griezelen met Anders Rask

Die oude moordzaak is trouwens wel iemand opgepakt: Anders Rask, die zelf heeft bekend de betreffende seriemoordenaar te zijn en sindsdien opgesloten zit in een van de zwaarst bewaakte tbs-klinieken van Noorwegen. Hoewel hij zich tijdens zijn gevangenschap goed heeft gedragen, bezorgt hij zijn behandelend arts de kriebels – terecht, denk je als lezer al snel. Want Rask wordt in De hitte van de hel griezelig goed omschreven als koelbloedige psychopaat. Hij heeft zijn bekentenis ingetrokken en een verzoek ingediend om de moordzaak opnieuw te openen. Toeval of niet?

Gezichten uit het verleden

Bergmann weet het ook niet en bij gebrek aan sporen naar degene die de prostituee zo heeft gemolesteerd, duikt hij maar weer in de oude moordzaak. Hij zoekt contact met de moeder van het destijds vermoorde meisje, oud-collega’s van Anders Rask en bezoekt Rask in de kliniek.

Bij zijn onderzoek wordt hij bijgestaan door collega Susanne Bech. Zowel Bergmann als Bech komen zichzelf tijdens hun werk steeds meer tegen. Bergmann denkt nog regelmatig aan zijn ex en de manier waarop ze uit elkaar zijn gegaan. Soms is het alsof mensen aan hem kunnen zien wat hij in zijn privéleven heeft meegemaakt – inclusief Rask. Susanne worstelt vooral met mannen en zorgen voor (en over) haar kind. En dan moet ze als alleenstaande moeder ook nog eens bewijzen dat ze tegelijkertijd in staat is om haar werk bij de politie goed te doen.

Eigenlijk wordt het steeds onduidelijker waar de grens tussen de zaak en hun persoonlijke verleden, problemen en angsten ligt. Extra lastig is het dat Bergmann zich bepaalde dingen uit zijn verleden niet eens kan herinneren. Misschien heeft hij wel meer met de moorden te maken dan hij zich realiseert!

Dat maakt het boek best ingewikkeld. Je blijft je afvragen hoe het nou precies zit en het einde van het boek haalt die spanning niet helemaal weg. Ik bleef tenminste met het gevoel zitten dat dit verhaal nog wel eens een staartje zou kunnen krijgen…

Bergmann en Sherlock

Eén passage in het boek vond ik opvallend. Iemand verzucht op een gegeven moment dat de jeugd tegenwoordig niet eens meer weet wie Sherlock Holmes is. Omdat ik een dochter van 14 heb die altijd precies weet wanneer de nieuwe Sherlock wordt uitgezonden op de BBC, vond ik dit opvallend. Zou de serie Sherlock (net als Elementary en de moderne Sherlock Holmes-films) in Noorwegen niet bekend zijn?

Over Gard Sveen

Gard Sveen (1969) debuteerde met De doden hebben geen verhaal, dat ook om inspecteur Tommy Bergmann draait. Met dat boek won hij meteen twee prijzen: de Gouden Revolver en de Glazen Sleutel voor de beste Scandinavische thriller. Door het lezen van De hitte van de hel ben ik erg benieuwd geworden naar De doden hebben geen verhaal – en eventuele vervolgverhalen natuurlijk. Ik wil Tommy Bergmann graag beter leren kennen.

Als hij niet aan het schrijven is, werkt hij als senior-adviseur bij het Noorse Ministerie van Defensie.

De hitte van de hel is in Nederland op 15 november verschenen bij A.W. Bruna Uitgevers. Het boek is vertaald door Carla Joustra en Kim Snoeiijng en is ongeveer 360 bladzijden dik.

Kom jij ook minder aan lezen toe dan je zou willen? Dan zou je kunnen overwegen om BookBeat te gebruiken. Hiermee heb je toegang tot een heleboel luisterboeken (waaronder ook veel Scandinavische titels) zodat je tijdens het wandelen, hardlopen, autorijden of koken lekker verder kunt met je boek. Je kunt BookBeat hier 45 dagen gratis uitproberen.

Deze blogpost ontstond in samenwerking met A.W. Bruna Uitgevers.

Deze blogpost kan affiliatelinks bevatten. Als jij via zo’n link iets koopt of boekt, krijg ik een kleine vergoeding. Dit gebeurt anoniem en kost jou niets extra’s. Samenwerkingen en affiliatelinks stellen mij in staat om deze website te onderhouden en jou van informatie te blijven voorzien. Meer hierover lees je in mijn disclaimer/privacyverklaring.